skip to main |
skip to sidebar
Hij gaf me de foto al een tijd terug. Moet gemaakt zijn in Oud-IJmuiden. Ergens. Dat weet hij zeker.
Maar wie staan er op de foto? Wie is Kuijper, wat is het verhaal achter de verffabriek?
Ed van Steenkiste uit IJmuiden wil het graag weten. Hij heeft veel oude ansichtkaarten van Oud-IJmuiden.
Daarvan maakte hij een film. Lees er morgen over in de krant. De film is voor het eerst te zien tijdens het Havenfestival van IJmuiden.
Wie kan Van Steenkiste helpen?
Het Raadsel van de Roggeveenstraat hebben we toch ook mooi opgelost (lees ook hier).
(Blogjes over oude ansichtkaarten las je eerder hier en hier)
Meer dan twintig jaar zocht George de Vries (52) naar de waarheid over de verdwijning van het IJmuidense meisje Cheryl Morriën.
,,Ik ben een nogal vasthoudend type’’, noteert hij in het boek over zijn zoektocht dat hij samen schreef met IJmuider Courant-verslaggever Bart Boele.
’De fantast van Haarlem’ wordt George wel genoemd. Niet in de laatste plaats door politie en justitie, die gek werden van zijn aanhoudende belletjes en schrijven met nieuwe feiten en theorieën over de zaak. Alles hield hij bij op een site.
In 2003 werd het politiedossier over de 7-jarige Cheryl officieel gesloten. Dat George de Vries toch niet door iedereen aan de kant werd geschoven, blijkt als justitie in 2005 besluit nog een keer een aanwijzing van George na te gaan.
Volgens George is een man die in een villa in Bloemendaal woonde een van de daders. Er is een grote kans dat Cheryl daar in de tuin ligt begraven, zegt hij. De politie praat met de bewoners van de villa en met de broer en zus van de man die door George wordt verdacht. Ze zeggen dat er geen aanwijzingen zijn. Het dossier gaat weer dicht. Zie de brief van justitie aan George op deze blog. Klik er op om te lezen.
George begrijpt het niet. En ik 
ook niet, eerlijk gezegd. Of wat hij beweert nou waar is of een hersenspinsel, Georges opmerkingen snijden hout: ,,Ze hadden in de tuin moeten graven. Dat heeft de politie niet gedaan. Als ze hadden gedaan, had de zaak gewoon kunnen worden afgesloten.’’ Nu blijft de vraag onbeantwoord.
George presenteert in zijn boek diverse gegevens die de politie volgens hem nooit goed of niet uitzocht. Hij presenteert zelfs een vierde, tot nu toe onbekende getuige. Ontdekt via de hyves die een IJmuidens meisje met de naam Cheryl (ja, vernoemd naar) opzette na de afleveringen van het tv-programma Het Zesde Zintuig.
Belangrijkste getuige blijft een IJmuidense vrouw die Cheryl goed kende en haar de dag van verdwijning, 5 augustus 1986, in een groene Lada door IJmuiden zag rijden, met twee mannen in de auto. Onderaan een foto van die getuige (de vrouw) met vooraan Cheryl. Achter Cheryl staat zus Rachel.
Zitten de moeder van Cheryl en zus Rachel te wachten op Georges boek? Hij weet het niet. Via oud-rechercheur Klaas Langendoen, die nu een adviesbureau heeft in IJmuiden, werd de familie benaderd. Ze lieten niks van zich horen.
George schreef het boek omdat zijn onderzoek na tientallen jaren uitgeput is. ,,Ik heb álles uitgerechercheerd’’, zegt hij. ,,Voor mij is het afgelopen. Ik zet er een punt achter.’’ Maar als er na zijn boek weer een theorie of spoor opduikt, komt George vast weer in touw.
Wie er in ieder geval geen punt achter zetten, of kunnen zetten, zijn de vele IJmuidenaren die de verdwijning van Cheryl in 1986 meemaakten. Het politieonderzoek zagen. Bij haar in klas zaten. En zo intens meeleefden met de spoorloze vermissing van een kind - de nachtmerrie van elke ouder. Loop maar eens rond in Zeewijk, bij de Schiplaan, en hoor de nog steeds emotionele verhalen.
Hij gaf me de foto al een tijd terug. Moet gemaakt zijn in Oud-IJmuiden. Ergens. Dat weet hij zeker.
