donderdag 27 oktober 2011

Het waanzinnige verhaal van goudvis Nala

,,Een waanzinnig verhaal wat ons is overkomen.

Iedereen (of in je naaste) omgeving is weleens een kat, hond of konijn kwijt geweest. Rondvragen, briefjes ophangen, etc.


Zo was bij ons de goudvis verdwenen.

Goudvis nummer 1 (Simba) was enige weken geleden overleden. Timo, 7 jaar, woont aan Klipper in Velserbroek, had een kruis getimmerd en hem ceremonieel begraven in de tuin.


Tot onze grote schrik was het aquarium vijf dagen geleden ineens leeg. Goudvis nummer 2 (Nala) was verdwenen.

Al spoedig was duidelijk wie de dader was: de brutale kat verderop in de straat die bij iedereen naar binnen loopt. Meneer kwam even later zelfs terug en ging bij het aquarium zitten om te kijken of er nog meer te halen viel.


Nu waren wij niet op het idee gekomen om rond te vragen en briefjes op te hangen. Zitten wij gisteravond (vier dagen later) te eten, wordt er gebeld: de goudvis is gevonden, levend en wel!


Hoe kan dat?
Een buurvrouw (niet de katteneigenaar) even verderop in de straat deed vijf dagen geleden de deur open, ligt er opeens een goudvis voor de deur. Hup, in een bakje met water.

Via het kindernieuwtjescircuit werd duidelijk dat de vis van Timo was gevonden. Direct stonden enkele kinderen voor de deur. Timo ving het nieuws op, verslikte zich in zijn eten en is onmiddellijk op zijn sokken naar het betreffende adres gerend.


Ondertussen hadden wij vier nieuwe vissen gekocht (twee voor Timo en twee voor zus Annick).


Tot dan toe was er nog niets aan de hand. Maar: voor de zoon van de vindster (Timo’s leeftijd) was er echter een soort geluksgod uit de hemel afgedaald. Hij had zich volledig op de vis gestort. Na enig gezeur werd er een aquarium aangeschaft, plantjes etc.


De vraag kwam of Timo zijn vis (die hij op zijn derde verjaardag heeft gekregen en ook andere avonturen heeft overleeft) wel terug wilde. In het circuit was immers ook al bekend dat er nieuwe vissen waren.

Natuurlijk wilde Timo zijn vriendin Nala terug!
Er volgde een zware emotionele opera-achtige scene met heel veel tranen. Nala is, enigszins gehavend, weer terug in haar kom. Zo heb je er één, zo heb je er vier en zo heb je er vijf. Kortom: ook als je je goudvis kwijt bent: briefjes ophangen.''

De vader van Timo stuurde ons vandaag dit verhaal, plus de foto.

PS: Sportvisplekken in IJmuiden

Geen opmerkingen: