Opgenomen in het OZC

Stefan Groot (foto) was jarenlang dakloos. Lang verbleef hij in IJmuiden, in zelfgemaakte hutten tussen Heerenduinweg en Maasstraat en in de Heerenduinen.

Ook sliep hij sliep buiten bij het Islamitisch Cultureel Centrum. Dat is die oude school achter de moskee. Overdag hing hij rond bij de watertoren.

Groot was zwaar verslaafd en leefde een leven vol ellende. Hij schreef er een boek over dat eind vorig jaar uitkwam.

Het is geen boek om geld mee te verdienen. Na een zelfmoordpoging als een uitvlucht uit het daklozenbestaan, komt Groot in Dijk en Duin.

Daar vragen zijn behandelaars of hij zijn leven op papier wil zetten. Groot: ,,Toen ik het af had, keek ik naar de stapel. Daar ligt een boek, dacht ik.’’ Diverse uitgeverijen zagen er niets in, maar bij eentje vond Groot onderdak.

Gisteren sprak ik met Groot. Vandaag staat een deel van zijn verhaal uitgebreid in de IJmuider Courant. Kijk ook even op zijn website.

Volkskrant tv vond Groot ook, en ging met hem terug naar IJmuiden.

Voor niet alles was plek in de krant. Zo schrijft Groot ook over zijn gedwongen verblijf in een gesloten woongroep van het OZC in Driehuis. Dat was rond 2007. Let wel: het OZC is overgenomen door wat nu Lijn 5 heet, dus wat Groot schrijft hoeft nu niet meer zo te zijn. Groot schrijft:

,,Toen ik kwam, werd ik naar een afdeling gebracht waar ik al mijn kleren moest uittrekken. Ik kreeg andere kleren. Op mijn afdeling waren dertien jongens geplaatst. Dertien jongens, allemaal in dezelfde kleren, allemaal dezelfde schoenen.''

,,Ik werd naar een gebouw gebracht waar alleen zand op de vloer lag. Ik geloofde niet dat we daar moesten slapen, maar dat moesten we inderdaad. Op de grond, in het zand. Een bed en een kamer moesten we ’verdienen’.’’

,,Op de tweede dag kregen we een kamer met bed, kastje, tafeltje en stoel. Het raampje kon een klein stukje open. We werden gewekt door een speaker op de kamer. Als je je kamer uitkwam, stonden er mensen te wachten. We moesten ons wassen waar ze bij stonden. Daar kregen we tien minuten voor.’’

,,We moesten ontbijten. Dat was ik niet gewend. Ik wilde niet en moest naar mijn kamer. Ik probeerde weg te komen, maar toen ik mijn deur opendeed renden meteen verpleegkundigen naar boven. Ik vroeg mij af hoe ze wisten dat ik mijn kamer uit wilde.''

,,Ik mocht naar de woonkamer, maar moest daar wel eten. Dat wilde ik niet. Ik heb toen een jongen beetgepakt omdat ik agressief werd. Toen klonk een bel en kwamen er mensen. Door negen personen werd ik op de grond gelegd en in de separeercel gegooid. Zo ging ik mijn derde dag op het OZC in.’’

,,Elke dag moesten we over de stormbaan op het terrein. Wie de stormbaan in de snelste tijd aflegde, mocht een sigaretje roken. Als je niet meedeed aan het programma dat de begeleiders hadden bedacht, kreeg je geen sigaretten.’’

Groot vond het niet leuk en ontsnapte met andere jongeren twee keer uit het OZC. Hij maakt ook een enorme vechtpartij mee tussen twee woongroepen. ,,Er braken rellen uit. Alle ramen werden stukgegooid. Er kwam zelfs politie. Normaal komt die niet omdat personeel is opgeleid om opstootjes op te vangen. Er was veel politie en ambulances. Sommige jongens moesten naar Groningen en kwamen daar op een zwaar bewaakte afdeling.’’