Vrije dag en ’s avonds was ’ie daar. Griep. Uit het niets. Ik heb daar zo’n hekel aan. Ik moet namelijk wat te doen hebben.
Maar het enige wat de grieperige ik kan, is stilliggen. In bed. Of, als ik me daar met moeite uitsleep, op de bank. Verder kom ik niet. Barstende hoofdpijn.
,,Heb je je tanden eigenlijk al gepoetst’’, vraagt ze ’s middags. ,,Neeeeuuhh’’, kreun ik.
,,Doe je het nog voordat je vanavond weer naar bed gaat?’’, vraagt ze. ,,Jaaauuhh’’, kreun ik.
Als ik een beetje opknap, word ik chagrijnig van mezelf. Ik wil weer wat doen. Zeker als ik m'n vriendin in de weer zie met kinderen, koken en huishouden. Maar na twee stappen voelen de benen als pap. Gelukkig knap ik het weekend goed op. Maandagochtend zie ik echter vooral de wc. Doodgaan is beter.
Mijn vriendin komt Martine, onze redactiesecretaresse, tegen bij de Albert Heijn. ,,Hoe is het met Fokke?'' Zij: ,,Ach, je weet hoe zieke mannen zijn.'' Vinden ze leuk om te zeggen, vrouwen.
Ik was niet de enige met griep: kijk hier.
woensdag 3 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Beterschap buurman!
Justin
Ben weer beter!
Fokke
Als je al zegt dat 'doodgaan beter is' dan een ochtendje afzien op het toilet, dan bewijst dat weer dat mannen ontzettende piepers zijn en echt denken dat ze doodgaan als ze ziek zijn.
Ik heb medelijden met je vriendin..
Ben blij dat je er weer bent tijger
maak maar weer mooie stukjes.
Een reactie posten