Willem Groos, bewoner van het omstreden deel van het oude raadhuis in Oud-Velsen (foto), staat vandaag in de krant. Groos is blij dat hij van het gedoe af is. Meerdere raadsvergaderingen werden aan zijn huis besteed. De kwestie duurde drie jaar.
Wat opvalt, en dat vind ik heel erg: geen enkel, GEEN ENKEL raadslid is al die tijd bij hem langsgekomen om zijn standpunt te horen. Om van hem te horen hoe het zit. Maar stemmen over de kwestie deden ze wel.
De raadsleden baseerden zich op eigen gedachten of op informatie van ambtenaren en burgemeester en wethouders.
Vorig jaar maakte ik vrijwel hetzelfde mee rondom de verkeersveiligheid in de Velserduinweg in IJmuiden. Enkele bewoners maakten zich oprecht zorgen.
Het werd ook een politieke kwestie. Kwam op de agenda van de gemeenteraad. Je zou verwachten dat de raadsleden massaal langskwamen bij de bewoners. Absoluut niet, dus. Maar stemmen over de kwestie deden ze wel.
Dat zijn dus de volksvertegenwoordigers. Als je een probleem hebt, zouden juist zij toch naar je moeten luisteren.
Wat was het idee ook al weer van het nieuwe politieke vergadersysteem in Velsen? Sinds 2006 zijn er geen raadscommissies meer, en niet de bijbehorende vergaderingen. Nu hebben we een raadscarrousel.
Grote voordeel, zeiden de volksvertegenwoordigers: we hebben meer tijd om de straat op te gaan en Velsenaren te spreken. Tja.
Gelukkig zijn die Velsenaren ook kiezers. Ik hoop voor de raadsleden dat ze nog genoeg vertrouwen overhouden om in 2010 te stemmen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten