maandag 28 januari 2008

Laat die hond zien!

Toen het inmiddels gesloopte Zeeweg Ziekenhuis in IJmuiden gekraakt was door spoken, stuurde hij al een foto van het ziekenhuis met een ufo erboven.

Stukje huisvlijt. Op de computer.


En toen IJmuidenaar Erik Baalbergen las over de spookhond op Forteiland, was opnieuw duidelijk wat moest gebeuren.


Zie hier het resultaat. Goed kijken. Anders even op de foto klikken voor groter formaat.

Baalbergen: ,,Nu het ‘hondengejank’ op Forteiland heet nieuws is, heb ik mijn foto's gemaakt op Forteiland tijdens het laatste Havenfestival nog 's kritisch bekeken... (De ‘lichtbol’ is overigens wel echt: m'n flitslicht tegen een stofje.)"

,,Mijn theorie over het hondengejank: zeemeeuwen. Die kunnen vele soorten doordringende geluiden maken, o.m. iets wat voor niet-IJmuidenaren als hondengejank klinkt."

En nu de uitdaging!

Wie stuurt mij de mooiste foto van Forteiland waarop je duidelijk een glimp van spoken ziet?

De leukste brouwsels maken kans op een plek in de krant.

Knutsel ze!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Fokke, hou je ook de laatse ontwikkelingen bij van de Binnenhaven?
Volgens mij is dat een leuke zaak om eens goed naar te kijken.
Van uitstel komt afstel zal ik maar zeggen.

Fokke Zaagsma zei

Hoe zo? Waarom? Kun je wat meer informatie naar me mailen?

Groetjes,
Fokke
f.zaagsma@hdcmedia.nl

Anoniem zei

Haha, prachtig die hond, aan de spierbundels te zien is het écht de hond van Leen en Monique ;)

Was het maar zo eenvoudig om het niet zichtbare, zichtbaar te maken.

Uiteraard hebben wij ook aan zeemeeuwen gedacht, wij hebben óók een hele grote haven hoor ... (Rotterdam).

We hebben zelfs nog gedacht aan (steen)uilen, maar dat leek ons sterk dat die op het fort zouden ''rondspoken'' om maar even een ''geestige'' opmerking te plaatsen. We hebben aan kraaien gedacht, die zitten er dus wel maar die roepen: kra-kraaaahhh...inmiddels weten we waar we zo'n beetje rekening mee moeten en kunnen houden, we hadden het n.l. in de ruine van Ravesteijn te Heenvliet. We hoorden een steentje vallen, en nog één...het bleken kraaien te zijn die op de rand van de ruine gezellig zaten te kijken wat wij daar in het holst van de nacht aan het doen waren. Wij hoopten stiekem dat het de spirit van Angelus Merula was, maar helaas...of hij moet een zwart veren kraaienpak aan hebben gehad...:D

Kranten zijn in goede orde ontvangen Fokke, hartelijk dank! Ik moet je nog een nieuwtje vertellen, maar daarover meer in een mailtje ;)

Groetjes,

Monique