Drugs in IJmuiden

Nou, dat gaf wat heisa, de vragen over harddrugsgebruik door IJmuidense jongeren.

Het begon met het wijkplatform IJmuiden-Noord, dat in notulen meldde dat de mobiele hangplek De Roodrunner soms werd bezocht door dealers. Die eisten schulden op bij jongeren die er kwamen.

Dus ik bel Stichting Welzijn Velsen. En daar hoor ik het alarmerende verhaal over een groep jongeren die stevig aan de coke is.

Nou is Welzijn Velsen voor ons een betrouwbare informatiebron, maar je moet als journalist je gegevens verifiëren en checken. Er zitten altijd meer kanten aan een verhaal. Logische bron: de politie, Brijder Verslavingszorg en de gemeente. Klopt het?

De gemeente laat niets van zich horen, Brijder zegt het niet te herkennen.
De politie belt me terug. Ze zeggen dat ik eerst Welzijn Velsen moet bellen voordat ze commentaar geven. Dat is vreemd.

Bij Welzijn Velsen begrijp ik dat ze een signaal hebben willen afgeven, om instanties wakker te schudden, maar dat dat niet via de gepaste wegen is gegaan. En dat heeft de politie Welzijn Velsen weer laten weten. De politie is niet blij met het nieuws.

Teamchef Marijn Putman van de Velsense politie belt me later. Hij zegt dat de politie het beeld dat Welzijn Velsen schept, echt niet herkent. Er bestaat geen groep van dertig tot veertig jongeren in IJmuiden die verslaafd zijn.

Wie heeft gelijk?

(Plaatje is van South Park)

PS: Vandaag gelezen in de IJmuider Courant over reunie, altijd vrijdag de dertiende, van de mannen van het gymnasium Paulinum uit Driehuis (nu Ichthus Lyceum)? Lees hier hun website met oude schoolkranten.