Vandaag voor de derde dag meegelopen met de IJmuidense avondvierdaagse.
De vijf kilometers, hoor, niet meer. Al leken de vijf van gisteren veel meer. Het moeten er ook meer geweest zijn.
Zag de afgelopen dagen iets typisch. Ik ken dat niet van mijn avondvierdaagsen van vroeger.
Een citroentje of sinaasappel met pepermuntjes er op, in een zakdoek (foto).
En sabbelen maar.
Een beetje googlen leert dat het citroentje in diverse Nederlandse plaatsen heel gewoon is, tijdens de avondvierdaagse.
Lees maar: in bijvoorbeeld Dronten, in Hilversum, in Huizen, in Leerdam en in Kerkdriel.
Lees er ook hier en hier over.
Maar op andere plaatsen in Nederland is het weer helemaal onbekend.
Wie heeft dat bedacht, dat citroentje? Weet iemand dat? Hoe lang doen ze dat al in IJmuiden? Wie heeft herinneringen?
Reageer maar hieronder.
PS: Kijk nog even naar de verrassing van de avondvierdaagse in Velserbroek, twee jaar geleden.
woensdag 10 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
hoi Fokke,
toen ik vroeger de avond-4-daagse liep kregen we een zelfgemaakt brouwsel mee van citroenwater, erg zuur en ook bitter, maar ontzettend dorstlessend en verkwikkend. Een oom van ons heeft zijn hele leven de wereldzeeen bevaren en kwam daardoor ook veel in de tropen. Van hem kregen we het recept, al moet je me nu niet meer vragen wat er precies in zat...Misschien heeft het "citroentje" van nu wel zijn oorsprong in het verleden. Wij moesten als kind niet zeuren omdat het zo zuur was, je kreeg gewoon niets anders mee...
Toen ik kind was, in Amsterdam zo eind jaren '60 - begin jaren '70, was een half citroentje met een zakdoek erover standaard. Het peperemuntje erop was nieuw voor mij toen mijn kinderen dat wilden een paar jaar terug. Ik weet niet of dat iets Haarlems is, of gewoon een nieuwe mode.
toen ik vroeger als kind(begin jaren 80_ de avond vierdaagse liep heb ik hier een enkeling mee zien lopen,maar er verder geen notie aan gegeven.
totdat mijn oudste 5 jaar geleden voor het eerst mee ging lopen(in bloemendaal),nagenoeg de hele school liep met het citroentje met pepermunt.de kinderen wisten niet beter,omdat hun ouders dit vroeger ook mee kregen.
ook mijn oudste wilde dit,en ik moet zeggen...het is heerlijk dorstlessend en verkwikkend.
ik denk zelf ook wel dat er een "geschiedenis"aan verbonden is.
ik ben zeer benieuwd of er meer reacties zullen volgen.
In Purmerend heb ik heel veel citroenen verkocht, dit jaar.
Ik heb ooit eens ergens gelezen dat, als je in de natuur verdwaald bent, en je dorst krijgt, alleen al de gedachte(-beleving) van het nuttigen van een citroen de speekselklieren aan het werk zet, en je daar je dorst enigzins mee kunt onderdrukken.
Het verhaal van het pepermuntje is me wel verteld (de combinatie, niet de achtergrond) maar waar het vandaan komt.... ?
Wij gaan het ook proberen vanavond bij de avond4daagse.
Een reactie posten