De dag begon met een telefoontje van de projectontwikkelaar voor Oud-IJmuiden. Maar het artikel over het woonhotel werd snel achterhaald door belangrijker nieuws. Het enige postkantoor in de gemeente, in IJmuiden, gaat dicht.
Ik sprak mensen in het postkantoor. ,,Ziekenhuis weg, geen trein meer – het wordt alleen maar minder in IJmuiden.”
Het personeel in IJmuiden bestaat uit vijf personen. Twee medewerkers wonen in Velsen. Vrijwel allemaal werken ze er langer dan tien jaar. Een enkeling werkt er al meer dan 25 jaar.
Het personeel mocht niet met me praten. Orders van TNT Post. Het personeel was vanochtend pas ingelicht over de sluiting. En had dus vanmorgen pas begrepen dat hun baan ophoudt te bestaan. En dat ze ontslagen kunnen worden.
De teamchef van het IJmuidense postkantoor heeft lef. Hij durft wel wat te vertellen. En durft met zijn naam in de krant.Maar als ik binnen klanten ga vragen wat ze van de sluiting vinden, moet ik het postkantoor uit. En krijg ik een briefje met het telefoonnummer van een landelijk persvoorlichter.
Ja, die had ik al gesproken. Die wist alleen algemene informatie. Ze moest in een lijst opzoeken of IJmuiden een postkantoor had.
Maar goed, het is hun volste recht om te vragen of ik naar buiten wil gaan. Als ik daar mensen sta aan te spreken, komt de teamchef naar buiten. Wil hij me hier ook wegsturen? Nee.
Hij wil juist een oproep doen. ,,Binnen vijf jaar moeten we dicht. We weten niet precies wanneer. Als je nu in de krant een oproep doet. Dat iedereen hier naartoe komt, voor postzegels, telefoonkaarten, noem maar op. Hoe meer klanten we krijgen, des te later we misschien dicht moeten.”
(Laatste nieuws)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten