Vandaag een groot deel van de dag bezig geweest met een zwaar gewonde matroos, opvarende van de reefer Neerlandic. Het begon met een mailtje van havendominee Leon Rasser van de Zeemanscentrale.
Rasser mailt dit: de Filippijn Arnel Dayrit moest zonder veiligheidslijn, midden op zee, in een storm, het ruim schoonmaken. Veiligheid kost te veel tijd kost, zou hem zijn verteld. Dayrit valt en breekt rug en enkel.
Rasser zegt dat Dayrit geen invalideuitkering krijgt. Want hij had immers zonder veiligheidsmaatregelen gewerkt. Niet eerlijk, aldus Rasser. Hij mocht juist geen veiligheidslijn gebruiken. Ook heeft Dayrit zijn loon nog niet gekregen.
Dominee Rasser seint vakbondsman Ruud Touwen in van de internationale transportbond ITF. Rasser formuleert zelfs de vragen die Touwen moet stellen aan de scheepseigenaar. ,,We helpen elkaar vaker”, zegt Rasser.
Touwen spreekt vervolgens van schande. Hij wil schadeclaims indienen. Blind varend op de informatie van Rasser, want hij zegt Dayrit nog niet te hebben gesproken.
Dayrit blijkt te liggen in het VUMC. En heeft een telefoon naast zijn bed. Dus bel ik hem om de informatie te checken. In twintig minuten wordt een hoop duidelijk.
Wat Rasser en Touwen vertellen, klopt niet.
Dayrit vertelt dat hij tijdens het schoonmaakwerk wel degelijk een veiligheidslijn om had. Toen ze klaar waren met de klus, maakte hij zich los en ging de zeep opruimen. Een grote golf sloeg aan boord. Het water maakte het dek glad, hij gleed uit en lag in een oogwenk beneden. ,,Just bad luck?”, vroeg ik. ,,Yes”, zei hij.
Ik bel het bedrijf Marlow dat Dayrit onder contract heeft. Ik hoor dat hij voor invaliditeit en ziektekosten verzekerd is. En zijn salaris wordt gewoon uitbetaald.
En zo blijft van een grote schande niet veel over. Iets kapotchecken, noemen journalisten dat wel.
"Opinions are free, facts are sacred"
De foto is van Evert Sikkema: 2005, Neerlandic in IJmondhaven IJmuiden.
2 opmerkingen:
Hoi Fokke,
Iedere Filipijnse zeeman mag van zijn overheid alleen bij een door de overheid erkende manager zoals Marlow werken. Ze zijn allemaal uitgebreid verzekerd via een P&I verzekering (Protection & Idemnity) waar zowel de scheepsmanager als eigenaar op de polis staat vermeld. In de Filippijen is dit zelfs strak gereguleerd via de vakbond, met name Amosup (een van werelds grootste vakbonden) is hier fel op en dat weet Ruud Touwen ook heel goed. Ik heb zelf meegemaakt dat aan boord een matroos die net was aangenomen ziek werd; het bleek dat hij een ongeneeslijke ziekte onder de leden had. Alle kosten tot en met een uitkering van US$ 60.000 kwamen voor rekening van de werkgever. De letselschade advocaten stonden in de rij in Manila, wat dat betreft zijn de Filippijnen net Amerika.
Het lijkt er erg op dat hier sensatie gezocht werd door niet ter zake deskundige mensen.
Met vriendelijke groet
Arjen Uytendaal
Ik kan me de tijd nog herinneren dat je nog niet zo bedreven was in het kapotchecken van feiten :D
http://www.fchfanatics.com/media/k17.jpg
Een reactie posten