Zeemeeuwenseizoen

Op de winteropslag aan IJmuiderslag, tussen de strak tegen elkaar gezette strandhuisjes, loopt Toon Halekor. Binnen in zijn huisje rammelen de lamellen als zijn vrouw Wil er de sopdoek overheen haalt. Gisteren was ik er voor een verhaal over de strandhuisjes. Die worden weer naar het IJmuiderstrand gebracht.

Het huisje van Toon (’Zo noemt iedereen me’) gaat donderdag pas naar het strand. Toon, geboren Amsterdammer, nu in Purmerend. Toon is het boegbeeld van strandhuisjesvereniging De Zeemeeuwen.
Toon was 23 jaar kampbeheerder. Zeg maar Zeemeeuwen-opperhoofd. De Zeemeeuwen kennen strenge regels. Was mag je niet zien, speelgoed moet ’s avonds binnen, het moet ’s avonds stil zijn. En dat is maar goed ook. Vindt Toon. Bij de strandhuisjesvereniging naast De Zeemeeuwen, De Schelp, is het veel losser geregeld. Zegt Toon. In 2003 zwaaide de 79-jarige af als kampwacht. ,,De leden hebben bij ons inspraak tijdens een ledenvergadering. En daarna beslist het bestuur. Het bestuur regelt alles.’’

In 1982 verhuisde Toon van Bloemendaal naar IJmuiden. ,,Het strand in IJmuiden is erg veranderd. Vroeger had je heel goede contacten met de gemeente. Er waren ambtenaren waar je mee kon praten. Je kon iets voor elkaar krijgen. Tegenwoordig heb je te maken met ambtenaren die niet eens weten waar het strand is.’’

Verderop staat Joke van der Net uit Velserbroek. Ook van De Zeemeeuwen. Haar huisje wordt op de vrachtwagen gezet en gaat naar het strand. Een nieuw huisje. ,,Het oude, een 25-jaar houten bouwkeet, is verbrand.’’ Tijdens de strandhuisjesbrand van 2004 verbrandden bijna alle huisjes van De Zeemeeuwen. Ze mist het huisje nog steeds. Een vorig exemplaar ging ook al verloren. In 1980 spoelden bij een zware storm heel veel huisjes van De Zeemeeuwen in zee. Joke: ,,Deze nieuwe is helemaal van plastic. Ik noem het onze Tupperware-doos.’’

Toons huisje is ook nieuw. In 1980 spoelde ook zijn huisje in zee. Het nieuwe huisje verbrande ook in 2004. Toon krijgt een brok in zijn keel. Ogen worden vochtig. Stem breekt. ,,Alles, alles kwijt. We hebben na de brand zo veel hulp gehad van De Schelp. Ze zeiden: doorzetten, niet opgeven. Ze hebben zoveel voor ons gedaan. Toen we na de brand terugkwamen op het strand waren er spandoeken om ons welkom te heten. We kregen allemaal een zonnebloem. Geweldig.’’
Zie de foto uit 2004 hierboven, van ijmuider-strand.nl.
(Andere foto's van Frits Houtgraaf)