Al in 2003 werd gevaarlijk asbest vewijderd. Daarna werd nooit gemeten of het pand asbestvrij was. En vier jaar later, 11 januari 2007, wordt Pino plots gesloten omdat er gevaarlijk asbest in de lucht zit. Vier jaar lang werken er dagelijk leidsters op het IJmuidense kinderdagverblijf. Elke dag spelen er kinderen. Misschien zit het asbest er nog langer. Enkele leidsters weten dat al in 1994 (!) asbest is gevonden.
,,We gaan dit tot de bodem uitzoeken’’, zegt chef Ronald Frisart. Pino kan dus rekenen op veel, heel veel aandacht van de krant.
Maken we nieuws? Is dat stemmingmakerij? Schoppen we een rel? Maken we mensen onnodig ongerust? De GGD zei immers dat het niet gevaarlijk is?
Nee. Dat doen wij niet. Wij volgen slechts wat gebeurt in Velsen. Wij registreren. Wij zijn doorgeefluik.
En als er een moeder op de redactie huilend haar verhaal zit te doen, is er wat aan de hand. Al die ouders maken zich ongerust. En de ouders die de afgelopen vier jaar hun kinderen op Pino hadden. En hun opa’s. En hun oma’s. En vergeet niet al die leidsters die er al die jaren werkten.
Als er zo veel ophef is in de Velsense samenleving, volgt de krant. Wij vertalen die onrust. De krant zoekt uit of de asbest echt zo ongevaarlijk is zoals de GGD-arts zegt. De krant vraagt hoe het kan dat al die jaren bekend is dat er asbest in het pand zit, en het pand plots van de ene op de andere dag dichtmoet. Uit gevaar voor de gezondheid.
Wat ik me wel afvraag: wat doet de politie? Er zijn mensen bij de kinderopvang en bij de gemeente die al jaren weten dat er asbest in Pino zit. Waarom deden ze niks? Om kinderen en leidsters zo lang bewust een gezondheidsrisico te laten lopen - is dat niet verwijtbaar?
6 opmerkingen:
Artsen hebben het altijd over de 'kans' die 'klein' is. Feitelijk is dat juist. Wanneer asbestvezels ingeademd worden, is het absoluut niet zo dat dit direct schadelijke gevolgen heeft. Uit onderzoek is vast komen te staan dat een vezel exact op een bepaalde manier met de longen in aanraking moet komen om kwaad te kunnen doen. De kans dat een asbestvezel precies op die manier de longen raakt, is uitermate klein en bijna te verwaarlozen. Echter: als één vezel precies de 'juiste' weg volgt, is het goed mis. En vanzelfsprekend wordt de kans op dat fenomeen groter wanneer iemand regelmatig met asbest in aanraking komt. Maar: het kán dus zo zijn dat iemand die één keer het pand betreedt meteen 'verdoemd' is terwijl een ander die er jaren rondloopt gezond blijft.
Het gezondheidsrisico v.w.b. asbest is vaak moeilijk te beoordelen, zeker voor een leek. Maar dat er risico's zijn is zeker. Dat is hier ook niet de discussie denk ik. In de basis gebeurt hier dus hetzelfde als toen in Tjernobyl. Mensen wordn veel te lang onnodig aan gezondheidsrisico's blootgesteld door gebrek aan tijdige informatie en adequate maatregelen. Dat dient vaak een economisch doel en dat is natuurlijk schandalig.
De risico’s van asbest zijn zelfs voor geleerden nog moeilijk in te schatten. Eens in de zoveel jaar worden de normen aangepast en zie je de risico’s groeien door beter technisch en medisch inzicht. En het eind is nog niet in zicht. Ook doordat de incubatietijd zo lang kan zijn. Feit is dat kinderen een groter risico lopen. Simpelweg omdat zij nog een langere levensverwachting hebben dan iemand van 50 jaar.
Het is goed om te horen dat er medestanders zijn die vinden dat duidelijk moet worden wat er is gebeurd. Het boek mag pas gesloten worden als alle vragen van de ouders zijn beantwoord. Terugdraaien is niet meer mogelijk, maar voorkomen wel. En ik ben van mening dat dit voorkomen had kunnen worden. Of er iemand schuldig is? Daar hebben we specialisten voor om dat te beoordelen. En om er voor te zorgen dat wanneer de feiten over 40 jaar boven tafel moeten komen, moet het nú uitgezocht worden. Zeker niet wachten tot de huidige generatie bestuurders het vermogen om zich iets te herinneren kwijt zijn. Overigens lijkt dat laatste nu al het geval…..
Als inspecteur/analist heb ik een aantal weken geleden heb ik binnen het kinderdagverblijf een Milieu meting moeten uitvoeren om te zien hoeveel blauwe asbest er daadwerkelijk aanwezig is, blauwe asbest is een naaldvormige mineraal die zodra hij ingeademd wordt zich in de longwand kapselt. Het is persoons en lichaamsafhankelijk of jou lichaam hierop reageert tussen de 10 en 30 jaar. Door de confrontatie met de foto's van de peuters, baby's en hun bedjes en het feit dat ik sinds vijf maanden zelf vader ben heb ik dit niet kunnen handelen ik was daar niet op voorbereid en heb de volgende dag huilend tegenover mijn baas gezeten en hem het verhaal verteld. Diezelfde dag ben ik naar huis gereden om mijn dochtertje vast te houden. Nu 6 weken later heb ik mijn vertrek bij werkgever aangekondigd mede dank zij deze ervaring. Gemeentes wijs ik erop om in de toekomst beter een oud gebouw te inventariseren nu hebben ze wellicht de dood van een tietal kinderen en een aantal volwassenen en misschien zelfs van ouders die binnen zijn geweest om hun kroost op te halen, op hun geweten....de toekomst zal het leren!!!
Denk niet te licht over asbest , ASBEST IS GEVAARLIJK/DODELIJK. Laat niemand U iets anders wijs maken.
Beste mducrocq68 (bovenstaand bericht),
Zou je contact met ons willen opnemen?
We zouden graag meer over je verhaal willen horen.
Je kan me bereiken via f.zaagsma@hdcmedia.nl
Sterkte en bedankt voor je reactie,
Fokke
Beste mducrocq68,
Als vader van 2 dochters die jarenlang op pino hebben gezeten, zijn wij voornemens de asbestkwestie constructief aan te wenden voor de toekomst, waarbij voorwaardelijk is om de lacunes in het huidige beleid dan wel uitvoering boven water te krijgen. je zult begrijpen dat het vooral de afgelopen periode nogal wat emoties bij de ouders heeft opgeroepen. Graag zouden ook wij evenals Fokke in contact met je willen komen. Misschien heb jij net die informatie die wij graag nog willen hebben en kun je ons vooral vanuit je vakgebied het een en ander aan ons overbrengen.
Je kunt mij bereiken op:
aron.kerkhoff@tiscali.nl
Hopelijk horen we wat van je!
Een reactie posten