De brand is nooit geblust

Vier mannen. Bezig een paleisje te maken. Een onderhoudsvrij strandhuisje. Vandaag een verhaal over ze in de krant. Ik kwam al een tijdje terug bij twee van hen langs voor een interview. Op de foto's: Wim Koelemij (boven) en Jan Spruit.

De grote strandhuisjesbrand is al weer drie jaar geleden. Maar het leeft als de dag van vandaag voor de zomergemeenschap op het IJmuiderstrand. Nog steeds.

Wim is voorzitter van strandhuisjesvereniging De Schelp. Toen ik met Wim sprak kwam een strandhuisjebewoner langs. Om te vragen hoe het zit met de verzekering van het huisje. Dat blijft een gedoe, na de brand. De eisen zijn opeens veel strenger.

Wat velen dwars zit. Na de brand mogen ze niet meer aan hun huisjes klussen op de winteropslagplaats bij IJmuiderslag. Zou te gevaarlijk zijn. Nu moet het op het strand. Als ze net lekker willen genieten. Alsof het makkelijk is, schilderen op het strand. Als er geen zand in je verf zit, zijn het wel de muggen uit het binnenmeer, vertelt Wim.

,,Al die huisjes hadden niet hoeven te verbranden. Als er maar bluswater in de buurt was geweest'', zegt Wim. Hij was aanwezig, die nacht. Ja, er waren veel gevaarlijke gasflessen. ,,Maar wat je hoorde knallen waren jeudebouleballen. En brandblussers. Die explodeerden.''

Afgelopen week weer het nieuws van de schadeclaim. De hoofdverdachte van de brand moet vier miljoen euro betalen.

Die brand, die woekert nog steeds.